അതു കേൾക്കാൻ കൂടെ ആരും തന്നെ ഉണ്ടായില്ല ..
നാല് ചുമരുകൾക്കുള്ളിലെ മങ്ങിയ വെളിച്ചത്തിൽ
വിയർപ്പുതുള്ളികളാൽ പൊതിഞ്ഞു
ഞാനെന്‍റെ അവസാന ശ്വാസത്തിനായി
കാതോർത്തു...
കുറെ ഉച്ചത്തിൽ ഞാനെന്‍റെ വാക്കുകളെ
ശ്വാസത്താൽ തള്ളിയകറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു
അതുവരെ എന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്ന,
ഞാൻ വിശ്വസിച്ചിരുന്ന അക്ഷരങ്ങൾ
ഒരൊറ്റുകാരനെ പോലെ കളിയാക്കി ചിരിച്ചു
ഇല്ല, എനിക്കതു പറഞ്ഞേ തീരു. അല്ലാതെ
എന്‍റെ ആത്മാവിനു ഈ ദേഹവും, ഭൂമിയും
വിട്ടുപോകാൻ സാധ്യമല്ല ..
ഇനിയുമതെന്തിനത് മറച്ചുവെയ്ക്കണം
ആർക്കുവേണ്ടി ചങ്ങലക്കിടണം
ഈ ലോകത്തെ മറ്റെന്തിനേക്കാളുമേറെ
ഞാൻ നിന്നെ ഭ്രാന്തമായി സ്നേഹിച്ചിരുന്നു,
സ്നേഹിക്കുന്നു ഇനിയും സ്നേഹിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു ....
No comments:
Post a Comment