എന്റെ വീട്, വീട്ടുകാര്..
വീടിനോട് ചേര്ന്ന പാടവും, പറമ്പും
വീടിനോട് ചേര്ന്ന പാടവും, പറമ്പും
പറമ്പിനെ സമൃതമാക്കുന്ന
മാവും, പ്ലാവും, ഞാവലും, വാഴയും..
മാവും, പ്ലാവും, ഞാവലും, വാഴയും..
ഒരുകാലത്ത് നെല്ക്കതിരാല് നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന പാടവക്കത്തെ വരമ്പ് ഇന്നു റോഡായി മാറിയിരിക്കുന്നു
കുഞ്ഞായിരുന്നപ്പോള് ഞാന് ഭയങ്കര വികൃതി ആയിരുന്നു എന്നാണ് അമ്മ പറയാറുള്ളത്.
ഉണ്ടക്കന്നും, തടിച്ച കവിളും എല്ലാം ആയി
ഒരു കുഞ്ഞു കുറുമ്പന്...
ഒരു കുഞ്ഞു കുറുമ്പന്...
അമ്മയുടെ തല്ലില് നിന്നും രക്ഷപെടാന് ഞാന് വീടിനു ചുറ്റും ഓടുമായിരുന്നു..
അന്ന് നനഞ്ഞ മഴയും, കൊണ്ട വെയിലും
എല്ലാം ഓര്മയില് ഇന്നും മഴവില്ല് തീര്ക്കുന്നു...
വീട്ടിലെ പത്തുമണിപ്പൂവുകളും
വെള്ളയും, മഞ്ഞയും ചെമ്പകമരവും
മാവിലെ ഊഞ്ഞാലും, പൂക്കളവും, സദ്യയും
വിഷുവും, വിഷുക്കണിയും,
കൂട്ടുകാരോട് ചേർന്നുള്ള പടക്കം പൊട്ടിക്കലും
കൂട്ടുകാരോട് ചേർന്നുള്ള പടക്കം പൊട്ടിക്കലും
ഗുരുവായൂര് അമ്പലവും, ആനയോട്ടവും
ഓര്ക്കാന് ഇഷ്ടമുള്ള ചില യാത്രകളും..
പങ്കിട്ടു കഴിച്ച ചില പോതിചോറുകളും
വേദനയോടെ പിരിഞ്ഞു പോയ സുഹൃത്തുക്കളും
ഓര്മകളില് നിറഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന
ചില ക്ലാസ്സ് മുറികളും എല്ലാം മനസിലെ
ഇൻസ്റ്റഗ്രം ഇൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു
ചില ക്ലാസ്സ് മുറികളും എല്ലാം മനസിലെ
ഇൻസ്റ്റഗ്രം ഇൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു
എത്ര പാടിയിട്ടും മതിവരാത്ത വിഞ്ചിയുടെ "മറക്കുമോ നീ എന്റെ മൌനഗാനം..."
ജെറാള്ഡിന്റെ "Rose u r my heart rose..."
സൗഹൃദം എന്നാല് സുഖത്തില് മാത്രമല്ല ദുഖത്തിലും ഒന്നാണെന്ന് തെളിയിച്ച സ്വന്തം സുഹൃത്തുക്കള്..
ആദ്യമായി പറഞ്ഞു പൊളിഞ്ഞ പ്രണയം
മഴ, രാത്രി, നിലാവ്, ഓർമയിലെ ചില അര്ത്ഥഗര്ഭമായ പൊട്ടിച്ചിരികള്....
പ്രണയം എന്നാല് ഒരു ലോകമാണെന്നും ആ ലോകത്തിലെ സുല്ത്താനും, റാണിയും എല്ലാം നമ്മള് ആണെന്നും എന്നെ പഠിപ്പിച്ചു മനസ്സില് മഴയായി പെയ്തൊഴിഞ്ഞ പ്രണയവും ...
മരുഭൂമിയിലെ ഇപ്പോളത്തെ ഈ പ്രവാസവും...
പിന്നെ.........
കേള്ക്കാന് ഒരുപാടിഷ്ടമുള്ള അമ്മയുടെ ആ വിളിയും......
"എന്റെ സ്മിജയാ.........................................."
അങ്ങനെയങ്ങനെ....
പറഞ്ഞിട്ടും, പറഞ്ഞിട്ടും തീരാത്ത
ഓര്മകളെ സ്നേഹിക്കുന്ന
ഉറങ്ങും മുന്പ് "എല്ലാവര്ക്കും നല്ലത് വരുത്തണേ" എന്നു പ്രാര്ഥിക്കാന് ഇഷ്ട്ടമുള്ള ഒരാള്
അതാണ് ഈ ഞാന് ....
No comments:
Post a Comment