മരിച്ചുകൊൾക നീ പ്രണയമേ

പ്രണയത്തിന്‍റെ രക്ത തുള്ളികളിൽ മുക്കിയെടുതാണ് 
ഞാനെന്‍റെ തൂലികമുന ചലിപ്പിച്ചത് .. 

ഓർമകളുടെ മൂടുപടം വെട്ടിയെടുത്താണ് 
ഞാൻ നിനക്ക് ജീവൻ നല്കിയത്.. 

ഇതൾ വിരിയാത്ത പൂക്കളെ നുകരാനെത്തുന്ന ശലഭത്തെ
പോലെയാണ് ഞാൻ നിന്‍റെ ചുണ്ടുകളെ ഉമ്മവെച്ചത്

അസ്തമയ സൂര്യന്‍റെ കിരണങ്ങൾ പകർന്നെടുതാണ്  
ഞാൻ നിന്‍റെ നെറ്റിയിൽ സിന്ദൂരം ചാലിചത് ... 

ആയിരം പൂർണ്ണ ചന്ദ്രന്മാരെ സാക്ഷിയാക്കിയാണ് 
ഞാൻ നിന്നിൽ പ്രണയതുള്ളികൾ ചൊരിഞ്ഞത് ... 

ഇന്നു,

എന്‍റെ തൂലികമുനപൊലും തുരുമ്പെടുത്തിരിക്കുന്നു ... 
ചുരത്താൻ പാലില്ലാത്ത സ്തനങ്ങൾ നോക്കി കരയുന്ന 
കുട്ടിയെ പോലെ..  മനസിലെ വാക്കുകൾ.. 

ഓർമകൾക്ക് കൂട്ടായെത്താറുള്ള
മഴമേഘങ്ങൾ പോലും ഇന്നന്യമായിരിക്കുന്നു ... 

പ്രണയം ഇല്ലാതെ, രക്തത്തിന്‍റെ ചുവപ്പില്ലാതെ ... 
ഞാൻ ഇല്ല.....  എന്‍റെ വാക്കുകളും ... 

മരിച്ചുകൊൾക ... നീ ... 
എഴുത്തെന്ന...  എന്‍റെ പ്രണയമേ..
നീ മരിച്ചുകൊൾക..